Ukrywane do tej pory wewnętrzne spory, obecne od dawna w grupie radnych, wychodzą na światło dzienne i coraz częściej przybierają formę publicznych. Tak upolitycznionej grupy radnych nie ma w żadnym samorządzie. Dlaczego radni zaczynają wyłamywać się spod politycznej dyscypliny?  Jaką drogę obiorą radni, którzy jedną nogą rozpoczęli już ewakuację? O szczegółach redaktor naczelny.

Październikowa, ubiegłoroczna hucpa na koszt podatnika obnażyła rzeczywiste zamiary grupy radnych. Współodpowiedzialni za nieudaną i nieuczciwą grę w kampanii, która stała się wypadkową oszustwa, niezadowolenia i politycznego niespełnienia, mogą czuć się ci, którzy wtórowali, przyklaskiwali lub co gorsza- świadomie rozpowszechniali pewnego rodzaju informacje, o czym informowaliśmy Referendum: awantura i oszustwo inicjatorów. „Polityczna hucpa na koszt podatnika” [ANALIZA].  Ogół październikowych wydarzeń toczących się wokół samorządu stał się początkiem nowej i końcem dotychczasowej, bardzo niechlubnej epoki. Zamiast spektakularnego sukcesu, sromotna klęska- zwłaszcza współodpowiedzialnych zań inicjatorów, o czym również wspominaliśmy na naszych łamach: Anatomia władzy i lekcja pokory, która kosztowała nas blisko 36 tys. zł.

Spory na forum publicznym

Do tej pory, niezbyt często byliśmy świadkami żywotnych przykładów wewnętrznych sporów między radnymi. Teraz na światło dzienne zaczynają wychodzić ukrywane od wielu miesięcy rozbieżności poglądów i opinii, zgrzyty, a nawet kolosalne różnice zdań. Co raz częściej także przybierają one formę publicznych. Tylko ostatnie z przykładów to: Radny Twaróg przerywa milczenie i formułuje zarzuty pod adresem… radnego z Potoka. Mamy komentarz radnego oraz Radny Tomasz Lisowski obnażył kłamstwa wiceprzewodniczącego. Jest audio-zapis tej rozmowy.

Przełom… i podwyższona temperatura

Wychodzące na jaw fakty, które dotąd nie ujrzały światła dziennego powodują nerwową i napiętą atmosferę powodując nawet u niektórych jednostek podwyższoną temperaturę, czego przykładem jest sytuacja radnej, która na jednej z ostatnich sesji Rady Miejskiej zawnioskowała do przewodniczącego o przerwanie dyskusji i podjęcie głosowania, po mimo, że na swój głos oczekiwały jeszcze następne osoby, o czym również wspominaliśmy na naszych łamach początkiem lutego: Kto w radzie jest kim lub kto kimś chciałby zostać? Historia zatoczyła koło.

Tak upolitycznionej grupy radnych nie ma w żadnym samorządzie

Przykładów upolityczniania jedlickiego samorządu przez grupę przedstawicieli z rady podawaliśmy wystarczająco wiele niemniej nie sposób nie wspomnieć o jednym z takich, przy okazji ostatnich rewelacji w postaci aroganckich wpisów na internetowych blogu, powstałym jeszcze w 2014 roku, nieprzypadkowo po przegranych przez poprzednią ekipę trzymającą władzę wyborach. Wspomniany blog, z którym wiernie współpracuje kilkoro radnych określił m.in. budowę Domu Pomocy Społecznej dla osób, które potrzebują rehabilitacji mianem „horroru”. Anonimowi- jak dotąd autorzy, wkrótce zostaną ujawnieni, a do tematu wrócimy na naszych łamach. Teraz jednak wracamy już do tematu artykułu.

Historia lubi się powtarzać. Właśnie zatoczyła koło. Radna nie wytrzymała i wyrzuciła z siebie, co myśli o radnych.

Jeszcze dwa lata temu jedna z radnych zaczęła mówić głośno na temat tego, co myśli o radnych. Wkrótce podjęła jednak decyzję o dymisji i zrezygnowała z przewodniczenia ważnej komisji, która działa przy Radzie Miejskiej. Nie podała oficjalnego powodu o rezygnacji.

-Składam rezygnację z pełnienia funkcji przewodniczącej komisji rewizyjnej Rady Miejskiej w Jedliczu- poinformowała pisemnie radna Teresa Patla przewodniczącego Piotra Woźniaka. Wspomniane pismo zostało złożone na ręce Woźniaka i odczytane w środę, 4 sierpnia 2021r. w trzecim dniu sesji Rady Miejskiej w Jedliczu. Radna Patla nie była obecna na posiedzeniu rady tego dnia.

Radna Patla podejmowała decyzję nie na podstawie politycznego elementarza, ale na podstawie rzetelnej oceny pracy burmistrza. Bazując głównie na opinii Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie.

Pamiętamy jak w imieniu komisji wnioskowała wtedy o udzielenie burmistrzowi gminy absolutorium. Radna Patla odczytała również treść uchwały niezależnego organu kontrolnego samorządów- Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie, w sprawie wyrażenia opinii dotyczącej wniosku komisji rewizyjnej, dotyczącej absolutorium dla burmistrza gminy. RIO pozytywnie zaopiniowało wniosek wspomnianej komisji. Miała krótko mówiąc, odmienne zdanie od większości radnych. Swoją karierę przewodniczącej komisji zakończyła dymisją.

Czy w ten sposób przewodnicząca Patla chciała zamanifestować decyzję większości radnych podjętej uchwały dotyczącej nieudzielenia burmistrzowi absolutorium?

Do dziś tego nie wiemy. Ale doskonale pamiętamy jak na jednej z sesji obecnej kadencji radna Teresa Patla nie wytrzymała i wyrzuciła z siebie, co myśli o radnych. Oburzyło ją wówczas ich zachowanie. Zwróciła się na forum rady: -Nie ma proszę państwa dobrej woli. Uważam, że to jest bardzo nie w porządku.– mówiła radna.

– Może jeden czy drugi radny pokusiłby się i powiedział: te zadania mniej ważne mogą poczekać. A jeżeli mi się kończy projekt na oświetlenie czy budowę drogi, ja te pieniądze zamieniam- pyta retorycznie radna i kontynuuje: -Ale nie, nie ma proszę państwa dobrej woli. Na zadania mniej ważne mam dostać, ale i na to, co jeszcze się kończy projekt też mam dostać. Uważam, że to jest bardzo nie w porządku.- nie przebierała w słowach radna Teresa Patla, która oceniła w ten sposób rażący nieobiektywizm w zakresie zgłaszanych do budżetu zadań. –Budżetu się nie da rady naciągnąć- zwróciła wówczas uwagę.

Dlaczego radni zaczynają wyłamywać się spod dyscypliny?  Jaką drogę obiorą radni, którzy jedną nogą rozpoczęli już ewakuację?

Z podziwem i zdumieniem możemy zaobserwować jak kolejni radni zaczynają wyłamywać się i wystawiać głowy spod, coraz to bardziej dziurawego, płaszcza politycznej dyscypliny. Niektórzy jedną nogą rozpoczęli już ewakuację bowiem na tonącym od dawna okręcie zostało już tylko miejsce dla tych, którzy nie zdołali się jeszcze zorientować, że okręt tonie. Choć to tylko polityczna metafora, ma ona odzwierciedlenie w naszym samorządzie. Jaką drogę obiorą radni, którzy zorientowali się, że tak dłużej się nie da? Bacznie to obserwujemy, a do tematu będziemy wracać.

(rn)