Ujawniamy: Manipulacje mieszkańcami Gminy Jedlicze i współpraca radnego z autorami fake newsów

Postać radnego Ryszarda Dziury budzi wiele kontrowersji. Ujawniane przez naszą redakcję fakty dotyczące jego osoby wywołują liczne gwałtowne reakcje ze strony jego bliskich współpracowników. Wyniki naszej publikacji mogą wstrząsnąć opinią publiczną, gdyż obnażają brutalną prawdę o zamiarach radnego i jego pomagierów. To on dopuścił się nieprawdopodobnej manipulacji, którą usilnie stara się przykryć. O szczegółach redaktor naczelny.

Zachowania radnego Rady Miejskiej w Jedliczu pokazują patologie niewyobrażalnych rozmiarów.

Radny, który jeszcze w 2014 roku był kandydatem z listy partii politycznej, cztery lata później- w 2018 roku już pod szyldem komitetu samorządowego “Wspólna Gmina” dostał się do Rady Miejskiej i drugą kadencję z rzędu pełni funkcję wiceprzewodniczącego. Jako nowo wybrany wiceszef rady zapewniał, że będzie łagodził ewentualne konflikty, a dzisiaj próbuje wrabiać innych w konflikty. Ostatnio było bardzo głośno o wieczornym spotkaniu radnego z niedoszłym burmistrzem Jedlicza, który w 2018 roku zawiązał cichą koalicję ze Zbigniewem Sanockim. Nie jest tajemnicą, że Ryszard Dziura może liczyć również na wsparcie ze strony niegdysiejszych radnych przychylnych burmistrzowi, który współpracował w przeszłości ze Służbami Bezpieczeństwa PRL.

Znikające artykuły. Manipulacja najwyższych lotów

To on 25 marca br. rozpowszechniał w mediach społecznościowych artykuł, który ukazał się na łamach antyklerykalnego czasopisma, w którym w sposób bezwzględny obraża się uczucia religijne katolików, a kościół katolicki jest piętnowany. Artykuł ten po kilku dniach w niewyjaśnionych okolicznościach zniknął ze strony, a strona udostępniona przez radnego w chwili obecnej już nie istnieje.

Jaki cel przyświeca człowiekowi, który nie tylko nie kryje swojego przywiązania do kościoła, ale manifestuje swoją wiarę publicznie i przynależy do duchowej wspólnoty, karmi się słowami w takim czasopiśmie? Czy członkowie wspólnoty, do której należy są świadomi czego dopuścił się ich brat? (red. przyp. Mt 18,15)

Cytaty, których nikt nie wypowiedział.

Aż trudno w to uwierzyć, ale radny przy pomocy swoich pomagierów regularnie udostępnia również teksty publikowana na łamach bloga, który powstał jeszcze w 2014 roku i co ciekawe, w kilka dni po przegranych przez poprzednią ekipę trzymającą władzę wyborach samorządowych. Autorzy tego bloga do dnia dzisiejszego działają w konspiracji, a od pierwszych dni działalności starają się “dokopać” gminie. Jeszcze przed zaprzysiężeniem burmistrza i nowej rady pytali: “gdzie jest ten obiecany żłobek?”. Rozumiecie? Jeszcze przed rozpoczęciem pracy. Szkoda słów.

Z uporem maniaka i w sowieckim stylu uprawiają propagandę. 

4 września 2015 roku na udostępnianym z uporem maniaka przez Ryszarda Dziurę blogu ukazał się artykuł, który nie tylko kilkukrotnie zmieniał treść, ale w efekcie jego autorzy, w celu jak myślę dekonspiracji- lekko zmodyfikowali nazwę bloga i adres e-mailowy. Przedstawione w artykule informacje nie pokrywały się z faktami, a w celu zachowania dobrego imienia stowarzyszenia motocyklowego, które poczuło się dotknięte publikacją, jego prezes zwrócił się do naszej redakcji o publikację oświadczenia. To, co zasługuje na szczególne potępienie to fakt, że autor tego bloga pozwolił sobie na użycie w artykule słów, których nikt z członków stowarzyszenia nigdy nie wypowiedział!

Do pozostałych publikacji w ramach bloga nie warto się odnosić, ale trudno się dziwić, że w Radzie Miasta występują takie patologie, skoro radni i ich przywódcy wzięli sobie za wzór myśli blogowego-fakenewsera, który od 6 lat nie może pogodzić się ze zmianą na stanowiskach w jedlickim samorządzie m.in. ze zmianą burmistrza.

Arogancja władzy przybiera różne formy. Współpraca radnego- w postaci notorycznego rozpowszechniania tekstów publikowanych przez autorów fake newsów rozwiewa nasze wątpliwości, co do jego zamiarów. Radni służą swojemu pryncypałowi w wyścigu po zwycięstwo. Sam dał nadzieję kilku sierotom po poprzedniku, ale samorząd to nie teatralna scena dla nieprawdziwych animatorów, a roztropna troska o dobro wspólne.

Redaktor naczelny