Tylko 14 proc. mieszkańców uprawnionych do głosowania spośród 12264 wzięło udział w niedzielnym referendum, które według zapewnień radnych, miało być początkiem koniecznych zmian na stanowisku burmistrza. Fiasko referendum stało się tematem dyskusji. To nie tylko porażka, kompromitacja inicjatorów w znaczeniu ogólnym, ale to także klęska poszczególnych radnych w większości. O szczegółach redaktor naczelny.

To referendum, to efekt rzekomo zawiedzionej grupy radnych. Było jednocześnie fatalnym posunięciem niezadowolonych i niespełnionych ambicjonalnie polityków. Frekwencja na poziomie 14,04 proc. to najlepszy dowód, że referendum było nieporozumieniem. Nie osiągnęło nawet połowy wymaganej liczby głosów, aby jego wynik mógł odegrać znaczenie i zmienić bieg historii, na który bardzo liczyła grupa radnych. Stało się jednak inaczej.

Najpierw wymyślono ulotki, na których nikt z radnych nie miał odwagi podpisać się z imienia i nazwiska, a które zawierały- nazwijmy to po imieniu- aroganckie hasła jak na przykład: “Tak jak my, każdy z Państwa miał nadzieję na dobre działania Burmistrza” oraz “wierzyliśmy w piękne słowa obietnic”. Ulotki były dystrybuowane do późnych wieczornych godzin, radni roznosili je na kilka dni przed rozstrzygnięciem, od domu do domu. Kolejne pakiety kolorowych, ciepłych, bo tyle co odebranych z drukarni plakatów, trafiały w ramiona radnych. Następnie rozklejano je po gminnych tablicach ogłoszeń.

Przekonywali, że to demokracja, przywilej…

Radni przekonywali, że referendum zostało ustanowione po to by społeczeństwo mogło wypowiedzieć się “za” lub “przeciw” w ważnej społecznie sprawie. Być może liczyli, że takim hasłem nie tylko zachęcą do wzięcia udziału w głosowaniu większą ilość mieszkańców, a w razie ewentualnej porażki referendum nie poniosą odpowiedzialności. Nic bardziej mylnego.

Inicjatorzy-radni zdemaskowali się sami

Gdy inicjatorzy jeszcze w czasie kampanii referendalnej zorientowali się, że referendum z uwagi na liczne negatywne opinie pod ich adresem może zakończyć się fiaskiem, chwytali się jak tonący najrozmaitszych metod, a przy tym zdemaskowali swoje prawdziwe zamiary zainicjowania referendum. To właśnie wtedy zaczęły wychodzić na jaw szokujące fakty. Było widać jak na dłoni całą panoramę referendalnej rzeczywistości. To, co zszokowało nas wybitnie to opisane poniżej zachowania radnych.

Oszustwo i dowody

Ci inicjatorzy, którzy pierwotnie przekonywali o tym, że referendum zostało ustanowione po to by “społeczeństwo mogło wypowiedzieć się za lub przeciw w ważnej społecznie sprawie” zaczęli się demaskować. Szybko okazało się bowiem jakie są prawdziwe zamiary zorganizowania referendum. Choć żadne referenda nie dają takich możliwości, to Ryszard Dziura odsłaniając karty swoich zamiarów, dał do zrozumienia jednoznacznie mieszkańcom, że to referendum w sprawie “dokonania zmiany obecnego włodarza”. To wyjątkowo bezczelne i niezgodne z prawem. Polityczna hucpa na koszt podatnika. Wcześniej twierdził, że to inicjatywa poprzez którą społeczeństwo będzie mogło wypowiedzieć się “za” lub “przeciw” w ważnej społecznie sprawie. To przy okazji pokazuje niepohamowaną żądzę władzy. Dowód na powyższe:

Burmistrz nie prowadziła kampanii, ale odniosła się do pewnych jej elementów

Burmistrz Jolanta Urbanik przeciwko której toczyła się ta kampania, w porównaniu do swoich przeciwników nie traciła energii i nie prowadziła żadnej kampanii referendalnej. Jak poinformowała w ulotce skierowanej do mieszkańców “nie sposób przejść obojętnie wobec awantury, jaką wytworzyły osoby inicjujące referendum.” Przestrzegła, że celem inicjatorów nie jest dobro mieszkańców, ale podsycanie napięcia i atak polityczny wymierzony w Burmistrza. “Niech każdy sobie sam odpowie czy burmistrza, który przez sześć lat zrealizował więcej inwestycji niż jego poprzednik przez lat szesnaście można posądzać o niegospodarność?”- pytała retorycznie Jolanta Urbanik. Próbę przerwania kadencji samorządowej oceniła jako daleko posuniętą nieodpowiedzialność. Wyraziła ubolewanie, że nawet takie argumenty nie powstrzymały osobistych ambicji niektórych członków rady. “Liczą się czyny i to co zrobiliśmy dla drugiego człowieka. Wierzę w mądrość mieszkańców, że nie dadzą się Państwo oszukać i będą mogli zweryfikować kłamstwa publikowane i dystrybuowane na anonimowych ulotkach moich oponentów.”- skwitowała Urbanik.

Liczne dofinansowania dla mieszkańców

Nie tak dawno informowaliśmy o dofinansowaniach jakie uzyskała Gmina Jedlicze na rozbudowę Szkoły w Dobieszynie oraz budowę skateparku dla młodzieży. To jednak nie wszystko. Informacja, która dotarła do nas teraz jest kluczowa.

Jolanta Urbanik koncentrowała się na prowadzeniu spraw mieszkańców, czego dowodem jest pozyskane dofinansowanie w niebagatelnej wysokości 8 533 000 zł z przeznaczeniem na rozbudowę i przebudowę oczyszczalni ścieków w Jedliczu.

Wyniki referendum mówią więcej niż przypuszczaliśmy

To, co nasuwa się przy analizie wyników referendum, to fakt, że blisko 86 proc. mieszkańców gminy- uprawnionych do głosowanie nie wzięło w nim udziału. Spośród 14,03 proc. mieszkańców w ogólnej liczbie uprawnionych 12264, którzy wzięli udział w referendum, 1567 opowiedziało się za tym, aby odwołać burmistrza. To jednak znacznie mniej niż głosowało przeciwko Jolancie Urbanik w 2018 roku, kiedy już w I turze wyborów na urząd burmistrza pokonała dwóch kontrkandydatów, skutecznie uzyskując reelekcję. Choć tylko 1567 “przeciwników” Jolanty Urbanik, w 15 tys. gminie, głosowało za jej odwołaniem- nikt nie ma prawa ich za to ganić. Trzeba jednak pamiętać, że w ogólnej licznie 1567 osób nie ma tzw. zadeklarowanych przeciwników Jolanty Urbanik, gdyż jakaś część z tych osób mogła zostać oszukana bądź nieświadoma, a burmistrz powinna wyciągnąć z tego wnioski, że choć jest dobrze, to dla czego nie może być jeszcze lepiej.

(rn)

SONDAŻ – ZAGŁOSUJ